چند تا عکس

اینجا دقیقا از بیمارستان اومدیم خونه من و بابایی با زن عمو زهرا با مامان جون

نمیدونی چقدر سخت بهم گذشت زمانی که بیمارستان بودم  من که تهران جز خانواده بابایی کسی رو ندارم  عزیزمم زودتر از موعد اومد بله 20 روز زودتر  به خاطر همین روزی که بدنیا اومدی من تنهای تنها بودم همیشه تو وبلاگ دوستانم میخوندم که با مامانشون یا مادر شوهشون میرن بیمارستان با یه عالمه اشک و موقعی که میخوان برن تو اتاق زایمان میان و از خانوادشون و همسرشون خداحافظی ولی من تنهای تنها بودم چون بیمارستان هم به بابایی گفت شما برید صبح بیاید ،صبح خانومتون رو میبریم تو اتاق زایمان بابایی هم رفت خونه که زنگ بزنه مامانم (مامان جون)تا از اراک بیان که بی خبر از اینکه بعد از رفتنش  منو میبرن اتاق زایمان تمام بدنم میلرزید بدون اینکه دلیلش رو بدونم

 بعد از عملم زنگ زدن بابایی سریع خودشو رسوند بیمارستان با زن عمو زهرا  واقعا دستش درد نکنه از شانس من مامان بزرگت هم سرما خورده بود

 مامان جون هم تا خودش رو رسوند فردا صبح بود مامان جون هم دیابت داره و تو راه اذیت شده بود و قندش بالا رفته بود و حالش خوب نبود